Wakacje najczęściej kojarzą nam się z rozmaitymi wyjazdami, z plażą, słońcem, górami, jeziorem... Jedno słowo, które idealnie opisuje dziecięce wakacje, to po prostu wolne . Od szkoły, nauki i książek. A jak to powinno być z terapią? Nie od dziś wiadomo, że każdy człowiek, zarówno ten duży, jak i mały potrzebuje odpoczynku. Starsi niecierpliwie oczekują upragnionego urlopu, młodsi lipca i sierpnia, czyli dwóch pełnych miesięcy laby. Niektórzy rodzice, z którymi miałam do czynienia chętnie "zawieszali" terapię dziecka na czas wakacji. Ciężko generalizować, bo każdy maluch jest inny i ma inne potrzeby. Są dzieci, u których po prostu stymulujemy rozwój i wiele z tych ćwiczeń rodzic może przeprowadzić sam w domu po wcześniejszym podglądnieciu, jak ćwiczymy na zajęciach. Jeżeli jednak dziecko boryka się ze sporymi problemami np. natury poznawczej lub ma poważną wadę wymowy, a we wrześniu np. wybiera się już do szkoły, uważam, że nie należy zawieszać terapii na czas wakacji...

Podejrzewam, że każdy logopeda zaczynał swoją praktykę zawodową od wolontariatu. U mnie było podobnie. Zostałam "wydelegowana" do konkretnych dzieci, które potrzebowały pomocy logopedy. Zajęcia odbywały się oczywiście bezpłatnie. W dużej mierze wykorzystywałam w praktyce wiedzę zdobytą podczas studiów, ale także poszukiwałam nowych, ciekawych rozwiązań i sposobów pomocy dzieciom dotkniętym rozmaitymi zaburzeniami. Zajęcia inspirowały mnie do tworzenia. Sama nieustannie się rozwijałam. Ogromna była moja radość, kiedy w pewnym momencie następowała poprawa. Poza głównym celem naszych spotkań, starałam się poznać moich podopiecznych. Prowadząc zajęcia w domu, mogłam zobaczyć ich w codziennych sytuacjach. Mogłam zobaczyć, jakie mają zabawki, książki. Tego nie sposób doświadczyć podczas zajęć w gabinecie. Wolontariaty rozpoczęłam na trzecim roku studiów, zakończyłam je pod koniec studiów magisterskich.  Nie żałuję ani jednej chwili poświęconej tym maluchom. Gdyby nie t...